Tradycyjne żywienie suk karmiących

nadzieja@

tradycyjne żywienie suk szczennych i karmiących
Implantacja komórki jajowej następuje w czasie około 3 tygodni po zapłodnieniu i przed tym terminem zygoty odżywiają się przez tzw. mleczko maciczne. Dlatego suka zwiększa ciężar dopiero po tym okresie. W drugim miesiącu ciąży zapotrzebowanie na pokarm podwaja się. Niewystarczające pożywienie w tym okresie (zły skład pokarmu, brak odpowiedniej ilości, choroba suki) niekorzystnie wpływa na rozwój szczeniąt. Niedożywienie suki powoduje wysoką śmiertelność noworodków i obniża wydzielanie mleka.
Podane wskaźniki procentowe dają orientacyjne zapotrzebowanie suki w drugim miesiącu ciąży: 60% węglowodanów, 25-30% białka wysokowartościowego, 10% tłuszczów (Staniszewska 1986).
Zapotrzebowanie na wapń można uzupełnić przez podawanie kości, świeżej mączki kostnej oraz sucharów. Jest to jednak pokarm powodujący zaparcia. Ażeby temu zapobiec, w miarę postępowania ciąży zamiast kości i mączki podawać preparaty wapniowe. Zapotrzebowanie na biało najlepiej jest pokryć żywiąc nietłustym mięsem lub wysokowartościowymi narządami wewnętrznymi. Oprócz tego podawać mleko i wyroby mleczne (ser. twaróg) oraz surowe jaja.
W miarę upływu czasu pokarm musi być bardziej treściwy. Dieta powinna być urozmaicona i zawierać niezbędne składniki, lekkostrawne i niezbyt objętościowe. Po około 40 dniu ciąży sukę karmi się 3-4 razy dziennie. Suka musi mieć cały czas dostęp do świeżej wody. Niektóre suki w ostatnich dniach ciąży cierpią na zaparcie. Można im podawać z pokarmem małe ilości oleju parafinowego lub tranu, który ponadto jest źródłem witamin (Teichmann 1974).
Należy pamiętać, że pokarm dla suk karmiących musi zawierać trzy razy więcej białka aniżeli mleko krowie i ma być suce dostarczany do woli (Staniszewska 1986).
Karmiąca suka, w przeciwieństwie do okresu ciąży, potrzebuje w miarę wzrostu szczeniąt coraz więcej pożywienia. Ilość ta zależy od liczebności szczeniąt i wzrasta w ciągu tygodnia o 10-15%. Do czasu odsądzenia szczeniąt zapotrzebowanie wzrasta 2-krotnie. W okresie karmienia suka powinna być żywiona 4 razy dziennie. Zapotrzebowanie na mleko uzupełnia się podając je z płatkami owsianymi lub sucharami i dodaje się fosforan wapnia. Oprócz tego podaje się zupę z drobno pokrojonym mięsem oraz rosół. Niewskazane jest jednak zbyt intensywne pojenie mlekiem, gdyż działa ono rozwalniająco i doprowadza nawet do biegunki, która występuje wtedy także u szczeniąt. 3-4 dnia po odsądzeniu można przejść z tej diety na pokarm bardziej treściwy, wysokobiałkowy (Teichmann 1974).

- tradycyjne żywienie szczeniąt
Karmienie szczeniąt zaczyna się w okresie odłączenia od matki. Odłączenie odbywa się w sposób naturalny, gdy szczenię osiągnie wiek 3-4 tygodnie (Edney1992).
W tym wieku większość zwierząt jest już w stanie samodzielnie pobierać pokarm podawany w miseczce. Jednakże trzeba dopilnować, aby zjadły go szczenięta, a nie suka (Staniszewska 1986). Chętnie pobierają miękkie i wilgotne pokarmy, które są łatwe do trawienia. Szczenięta najchętniej zjadają rozdrobnione i posiekane pokarmy. Miot powinien być karmiony z kilku misek. Na okres odsądzenia najlepsze są produkty lekkostrawne, o dużej koncentracji składników pokarmowych i energii. Bardzo młode szczenięta lubią pokarmy puszkowane, natomiast sucha karma musi być namoczona w mleku lub w wodzie, gdyż jest mato smakowita dla osesków (Edney 1982).
Zestawiając pokarm dla młodego psa trzeba pamiętać, że młody, rosnący i rozwijający się organizm wymaga szczególnie dużo białka i składników mineralnych do budowy swoich tkanek. Jeżeli w tym okresie nie zostaną zaspokojone jego potrzeby, to później nie uda się już tych braków nadrobić. Jedzenie musi być urozmaicone i powinno składać się z 2 części mięsa i 1 części pokarmu roślinnego. W pierwszych tygodniach można podawać psu matą ilość mleka, najlepiej rano na śniadanie, z sucharkami lub bułką (Teichmann 1974).
Ze względu na dużą rozpiętość masy ciała i różny wiek, w jakim psy dochodzą do swojej kondycji dorosłej masy, okresy zmian w częstotliwości karmienia i ilości pokarmu będą zależały od rasy psa (Edney 1992).
Ażeby nie przeciążyć przewodu pokarmowego jednorazowo zbyt dużą ilością pożywienia - początkowo szczeniaka karmi się 4 razy dziennie. Od piątego tygodnia życia można już żywić 3 razy dziennie. Po ukończeniu przez niego roku - zupełnie wystarcza 2-krotne dzienne żywienie (Teichmann 1974).
Podczas pierwszych 6-8 miesięcy życia szczenięta rosną i zużywają pokarm w zadziwiająco szybkim tempie. Psom ras szybko rosnących pokarm powinien być podawany do woli, aby szczenię mogło pokryć całe zapotrzebowanie gwałtownie rosnącego organizmu. Jeżeli to zapotrzebowanie nie zostanie w pełni zaspokojone, konsekwencje - początkowo nieuchwytne - ujawnią się później (Staniszewska 1986)
Rasy małe i miniaturowe osiągają swoją dorosłą masę w wieku 6-9 miesięcy, podczas gdy rasy bardzo duże nie dojrzewają przed upływem 18-24 miesięcy (Edney1992).